Wszystko o diamentach

Diament – najczystsza krystaliczna odmiana węgla – po oszlifowaniu zwany brylantem, dzięki najwyższej w świecie minerałów twardości (według skali Mohsa – 10), wysokim współczynnikom załamania światła i wspaniałej grze barw, należy do najcenniejszych i najbardziej cenionych kamieni szlachetnych. Diament jest odporny na działanie wszystkich kwasów i mieszanin utleniających, działają na niego tylko stopione i ogrzane do temperatury 1200°C węglany alkaliczne, w których diament zamienia się na tlenek węgla. Diament jest bardzo przezroczysty i zazwyczaj bezbarwny. Bywają jednak diamenty barwy żółtej, szarej, zielonej, czarnej, a nawet czerwonej i niebieskiej. 

Jakość diamentów (oszlifowanych brylantów) zasada 4C.

1C – carat (karat)

Masę diamentów podaje się w karatach (skrót międzynarodowy – ct; polski kr.), z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku. Dopuszcza się zaokrąglanie masy tylko wtedy, gdy na trzecim miejscu jest liczba (9) dziewięć. W przypadku podawania masy dla większej ilości diamentów np. w wyrobie, zawsze należy podać, iż jest to masa ogólna określonej ilości sztuk. Jednostką masy diamentu jest 1 karat (kr) równy (=) 0,200 grama. Stosunek średnicy kamienia do masy przedstawia charakterystyka widoczna na zdjęciu.

2C – colour (kolor)

Pierwszym czynnikiem wpływającym na piękno oraz oczywiście wartość diamentu jest jego barwa. Diamenty są jedynymi kamieniami szlachetnymi występującymi we wszystkich możliwych odcieniach. W celu ich usystematyzowania powstała międzynarodowa skala odcieni (zwana szeregiem żółtości). Te najrzadziej występujące i najcenniejsze oznacza się literą „D”, stopniowo dochodząc do końca alfabetu (oznaczenie „Z”). Czysty diament jest minerałem bezbarwnym, jednakże ich zdecydowana większość jest zabarwiona, gdyż często w sieci krystalicznej diamentu występują jony innych pierwiastków (azotu, boru, manganu, żelaza).      D, E, F – bezbarwne       G, H, I, J – niemalże bezbarwne       K, L, M – bardzo lekko żółte                                                         

3C – clarity (czystość)

Kolejną ważną cechą wpływającą tak jak barwa na wartość i piękno kamienia, jest jego czystość. Diamenty mogą posiadać cechy nie tylko wewnętrzne zwane inkluzjami, ale również znamiona zewnętrzne – zwane skazami. O tym, do jakiej klasy czystości określony diament zostanie przypisany decyduje nie tylko obecność wyżej wymienionych znamion, ale również ich rozmieszczenie, wielkość, ilość, łatwość dostrzegania i ich wpływ na brylancję.

  • FL – Flawless – Diament bezwzględnie czysty lupowo. Kamień idealnie czysty, obserwując go pod powiększeniem 10-krotnym nie zauważymy żadnych cech wewnętrznych i zewnętrznych.
  • IF – Internally Flawless – Czysty Lupowo. Oznaczany także jako LC lub LR. Kamień obserwując pod powiększeniem 10-krotnym nie posiada cech wewnętrznych, może posiadać cechy zewnętrzne. 
  • VVS – Very Very Small Inclusions – Bardzo bardzo małe wrostki. Inkluzje widoczne pod powiększeniem 10-krotnym ale nie w tafli. Stosuje się podział na VVS1 oraz VVS2, gdzie VVS1 jest wyższą czystością od VVS2.
  • VS – Very Small Inclusions – Bardzo małe wrostki. Inkluzje widoczne pod powiększeniem 10-krotnym w tafli i podstawie.  Stosuje się podział na VS1 oraz VVS2, gdzie VVS1 jest wyższą czystością od VS2.
  • SI – Small Inclusions. Wrostki małe. Większe inkluzje widoczne pod powiększeniem 10-krotnym ale nie widoczne gołym okiem.  Stosuje się podział na SI1 oraz SI2, gdzie SI1 jest wyższą czystością od SI2.
  • I1 – Inclusions gr. 1. Wrostki wyraźnie widoczne gołym okiem ale trudne do rozpoznania. Oznaczany także jako P1.
  • I2 –  Inclusions gr. 2. Większe wrostki widoczne gołym okiem możliwe do rozpoznania. Oznaczany także jako P2.
  • I3 –  Inclusions gr. 3. Wrostki widoczne gołym okiem – zajmują ponad 50% powierzchni kamienia. Oznaczany także jako P3.

4C – cut (szlif)

Szlif jest elementem niezwykle ważnym. Przy ocenie poprawności wykonania szlifu, dokładnej analizie podlegają proporcje kamienia jak i wykończenie szlifu – w tym błędy symetrii i polerowania. Właściwe oszlifowanie wpływa na brylancję diamentu. To zjawisko powstaje w wyniku całkowitego wewnętrznego odbicia i rozszczepienia promieni świetlnych, jak również odbicia światła od zewnętrznych powierzchni faset. Jako że szlif jest jedyną cechą diamentu zależną od człowieka – pozostałe wynikają z naturalnych uwarunkowań kamienia – tak ważne jest aby szlifierz wykonał swoją pracę w jak najlepszy sposób. Braki w proporcji lub symetrii szlifu skutkują niewłaściwym załamaniem światła i słabą brylancją kamienia.

Przy ocenie wykończenia i proporcji szlifu przyjmuje się oceny:

 

  • Doskonała (excellent)
  • Bardzo dobra (very good)
  • Dobra (good)
  • Zadowalająca (fair)
  • Słaba (poor)

Im wyższa ocena tym lepsza jakość szlifu i oczywiście blask diamentu. W zależności od kształtu surowego kamienia, a czasami i fantazji szlifierza diamenty szlifowane są w wielu różnych kształtach. Najpopularniejszym kształtem szlifowanych diamentów jest oczywiście brylant – uznawany przez wielu za arcydzieło kunsztu szlifierzy.

Piąte C jak Certyfikat

Ocena wartości oraz jakości diamentu nie jest sprawą łatwą. Kupując kamień chcemy mieć pewność że płacimy dokładnie za to co chcieliśmy otrzymać. Certyfikat opisuje dokładnie i potwierdza jakość diamentu, będąc niejako

„dowodem osobistym” czy „metryką diamentu” daje nam pewność iż nasz diament ma dokładnie te parametry które wybraliśmy podczas jego zakupu. W trosce o dobro swoich klientów ONYX hard do diamentów o masie powyżej 0,25 ct dodaje certyfikaty najbardziej znanych na świecie laboratoriów gemmologicznych.